W rozporządzeniu system DEXCOM G6 figuruje pod pozycją nr 135 (poniżej 26 r.ż.) i opisany jest jako "sensor do systemu ciągłego monitorowania glikemii w czasie rzeczywistym (CGM-RT) do 3 sztuk (sensory wymagające wymiany co 10 dni)" oraz pod pozycją 135A (powyżej 26 r.ż.) opisany jako "sensor do systemu ciągłego monitorowania glikemii w czasie rzeczywistym (CGM-RT) do 5 sztuk". Transmiter natomiast pojawia się pod pozycją nr 136 (bez względu na wiek pacjenta) i opisany jest jako "transmiter/nadajnik do systemu ciągłego monitorowania glikemii w czasie rzeczywistym (CGM-RT) wymagający wymiany raz na 3 miesiące".
Czym jest nieświadomość hipoglikemii?
Definicja "nieświadomości hipoglikemii", zawarta w aktualnych Zaleceniach Klinicznych Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego mówi o tym, że jest to nieodczuwanie patologicznie niskich wartości glikemii (≤ 70 mg/dl, tj. ≤ 3,9 mmol/l). Sklep Diabetyk24.pl informuje co zatem można wywnioskować z takiego zapisu:- próg dla hipoglikemii został ustawiony wysoko,
- to czy objawy hipoglikemii pojawiają się, czy nie zależy nie tylko od tego, jak niski jest cukier, ale też od tego, jak szybko się obniża. Jeśli tempo spadku jest szybkie, możemy odczuwać objawy niedocukrzenia i przy cukrze 80 mg/dl; jeśli jest wolne możemy nie doświadczać objawów obniżania się cukru, nawet kiedy jego stężenie jest niższe niż 70 mg/dl.
- odczuwanie niedocukrzeń zmienia się w zależności od stopnia wyrównania cukrzycy, paradoks polega na tym, że osoby bardzo dobrze wyrównane często nie odczuwają hipoglikemii przy progu 70 mg/dl; ponieważ ich organizm jest przyzwyczajony do prawidłowych glikemii, a cukier rzędu 70 mg/dl to dla organizmu ciągle cukier fizjologiczny.
Kolejne nieporozumienie dotyczy możliwości posiadania prawa jazdy przy stwierdzonej nieświadomości hipoglikemii. W tym temacie sporo się zmieniło w przeciągu ostatnich lat, dlatego należy sięgać do aktualnych zaleceń klinicznych na podstawie, których można stwierdzić, że ciągły monitoring glikemii w czasie rzeczywistym nie jest przeszkodą do bycia kierowcą. Przeszkodą jest niedostateczna edukacja pacjenta, w tym niereagowanie na alarmy systemu.
Refundacja dla osób poniżej 26 roku życia (poz. 135 i 136)
Z refundacji mogą skorzystać pacjenci do ukończenia 26. roku życia z cukrzycą typu 1 albo 3 leczeni przy pomocy pompy insulinowej, z nieświadomością hipoglikemii (brak objawów prodromalnych hipoglikemii, wykluczenie hipoglikemii poalkoholowej).Pacjent nie może jednocześnie korzystać z innych systemów do monitoringu glikemii, tj. z wyłączeniem jednoczesnego zaopatrzenia w wyroby wymienione w lp. 135A lub 135B, lub 137, lub 137A.
Warunki kontynuacji: kolejne zlecenie może zostać wystawione, jeżeli pacjent korzystał z refundacji na paski do oznaczania glukozy we krwi średnio miesięcznie w liczbie nie większej niż 50 sztuk (dotyczy sensorów wymienianych co 10 dni) w okresie poprzedzającym wystawienie kolejnego zlecenia.
Ustawodawca określił limit finansowania ze środków publicznych wynoszący 250 zł za sztukę w przypadku sensorów wymagający wymiany co 10 dni. Wysokość udziału własnego świadczeniobiorcy w limicie finansowania ze środków publicznych równa się 30%. W ciągu miesiąca pacjent może zakupić 3 refundowane sensory. Oznacza to, że pacjent zapłaci 30% z 250 zł za sensor, tj. 75 zł za jeden sensor na 10 dni.
3 sensory po 250 zł - 750 zł
750 x 30% = 225 zł (dopłata do 3 sensorów)
Nadajnik - 350 zł
350 x 30% = 105 zł (koszt nadajnika na 3 miesiące)
105:3 = 35 zł (miesięczny koszt nadajnika)
Rozporządzenie porządkuje także kwestie refundacji nadajników (transmiter) do systemu Dexcom. Dotychczas przysługiwał 1 transmiter (który działa przez 3 miesiące) na okres 8 miesięcy. Obecnie pacjent będzie mógł zakupić w cenie refundacyjnej jeden nadajnik na 3 miesiące, co da 4 nadajniki na cały rok i zapewni pełne pokrycie tego okresu.
Łącznie pacjent poniżej 26 roku życia dopłaci za system 260 zł na miesiąc.
Refundacja dla osób powyżej 26 roku życia (poz. 135A i 136)
Z refundacji mogą skorzystać pacjenci po ukończeniu 26. roku życia z cukrzycą typu 1 albo 3 wymagający intensywnej insulinoterapii, z nieświadomością hipoglikemii (brak objawów prodromalnych hipoglikemii, wykluczenie hipoglikemii poalkoholowej).Pacjent nie może jednocześnie korzystać z innych systemów do monitoringu glikemii, tj. z wyłączeniem jednoczesnego zaopatrzenia w wyroby wymienione w lp. 135A lub 135B, lub 137, lub 137A.
Warunki kontynuacji: kolejne zlecenie może zostać wystawione, jeżeli pacjent korzystał z refundacji na paski do oznaczania glukozy we krwi średnio miesięcznie w liczbie nie większej niż 100 sztuk w okresie poprzedzającym wystawienie kolejnego zlecenia.
Ustawodawca określił limit finansowania ze środków publicznych wynoszący 510 zł w miesiącu. Wysokość udziału własnego świadczeniobiorcy w limicie finansowania ze środków publicznych równa się 30%. Oznacza to, że osoby z tej grupy jeżeli będą chciały kupić 3 potrzebne czujniki miesięcznie dopłacą 30% z przyjętego limitu (czyli 30% x 510 zł = 153 zł + różnica pomiędzy limitem a ceną urządzeń). Transmitery dla obu grup są refundowane tak samo.
3 sensory po 250 zł = 750 zł
Limit refundacji wynosi 510 zł, 30% z 510 zł = 153 zł
750 zł - 510 zł = 240 zł (różnica pomiędzy ceną sensorów a limitem refundacji, którą pokrywa pacjent)
240 zł + 153 zł = 393 zł - koszt 3 sensorów
Nadajnik - 350 zł
350 zł x 30% = 105 zł (koszt nadajnika na 3 miesiące)
105 zł : 3 = 35 zł (miesięczny koszt nadajnika)
Łącznie pacjent powyżej 26 roku życia dopłaci 428 zł na miesiąc przy realizacji zlecenia na 3 sensory.
Oczywiście można nieco się "nagimnastykować" i zużyć w miesiącu tylko dwa sensory. Wykupując 2 sensory na miesiąc dopłacimy do nich 150 zł + 105 zł raz na trzy miesiące za transmiter (35 zł na miesiąc), co razem da kwotę 185 zł miesięcznie.
Osoby uprawnione do wypisania zlecenia na system Dexcom
Zlecenia na refundowane sensory i transmitery wypisać mogą specjaliści w dziedzinach:- diabetologii,
- endokrynologii i diabetologii dziecięcej,
- endokrynologii i pediatrii,
- kardiologii,
- endokrynologii,
- geriatrii,
- położnictwa i ginekologii,
- perinatologii,
- endokrynologii ginekologicznej i rozrodczości,
- pediatrii,
- chorób wewnętrznych zatrudnionych w poradni lub na oddziale diabetologii,
- lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej (POZ).