Wyjechaliśmy na długo oczekiwane wakacje z naszą kochaną córeczką, która swoje 3 urodziny spędziła nad morzem. Przez cały pobyt była marudna, śpiąca i wiecznie siusiająca. Z powodu upałów nawet nie zwróciliśmy na to uwagi, stwierdzając zgodnie, że skoro dużo pije to i dużo siusia.
Po dwóch tygodniach wróciliśmy, w sobotni wieczór zauważyłam, że przystawia sobie krzesełko do zlewu i pije wodę z kranu. Postanowiłam pojechać z nią jak najszybciej do pediatry aby czegoś nie przegapić. Słowa pani doktor spadły na mnie jak wyrok, kara za moje dotychczasowe życie. Natychmiastowe skierowanie do szpitala, badania, kroplówki i nieustający płacz mojej córeczki. To był i jest największy koszmar mojego życia, gdybym tylko mogła oddałabym dla niej swoją trzustkę. Nie pogodziłam się z tym ciągle zadając sobie to samo pytanie... "czemu taki maluszek musi tak cierpieć, dziecinka która tak naprawdę jeszcze nie zdaje sobie z tego sprawy". Miała iść do przedszkola, niestety to niemożliwe :o((.........a jak pójdzie do szkoły...
Dziobek
Jeśli jeszcze tego nie zrobiliście, koniecznie
polubcie nasz profil na FB!
Masz swoją opinię na ten temat? Tu jest miejsce, gdzie możesz ją wyrazić! Pisz, komentuj i dyskutuj. Pamiętaj o tym, że nie będą tolerowane niecenzuralne wypowiedzi i wulgaryzmy.
