Leonard Thompson żyjący od 17 lipca 1908 do 20 kwietnia 1935 roku był pierwszym pacjentem chorym na cukrzycę leczonym insuliną. Dopóki insulina nie stała się dostępna klinicznie, diagnoza cukrzycy typu 1 była dla chorych wyrokiem śmierci, mniej lub bardziej szybko (zwykle w ciągu kilku miesięcy, a często w ciągu kilku tygodni lub dni).
Następnie James Collip pracował dzień i noc nad oczyszczaniem ekstraktu insuliny jeszcze bardziej i w dniu 23 stycznia 1922 Leonard otrzymał drugi zastrzyk z insuliny. Tym razem był to całkowity sukces. Poziom cukru we krwi Leonarda stał się prawie normalny, bez widocznych skutków ubocznych. Po raz pierwszy w historii cukrzyca typu 1 nie była wyrokiem śmierci!
Gdy rozeszły się wieści o sukcesie insuliny, popyt gwałtownie wzrósł. Banting i Best postanowili udoskonalić swoje techniki produkcji insuliny, aby można było ją wytwarzać w znacznie większych ilościach. W maju 1922 firma Eli Lilly została pierwszym producentem masowo produkującym insulinę.
W uznaniu ich ratującego życie odkrycia Banting i Macleod zostali wspólnie uhonorowani Nagrodą Nobla w dniu 25 października 1923 r. w dziedzinie fizjologii lub medycyny. Banting podzielił swoją połowę pieniędzy z nagrody z Bestem, a Macleod podzielił drugą połowę pieniędzy z nagrody z Collipem.
Masz swoją opinię na ten temat? Tu jest miejsce, gdzie możesz ją wyrazić! Pisz, komentuj i dyskutuj. Pamiętaj o tym, że nie będą tolerowane niecenzuralne wypowiedzi i wulgaryzmy.
